مشاوره خانواده: شوهرم خیلی اذیتم می کنه اخلاقای بدی پیدا کرده.نمی دونم چیکار کنم"
ناشناس ( تحصیلات : سیکل ، 28 ساله )
چند سالیه ازدواج کردم.یه بچه دارم.شوهرم خیلی اذیتم میکنه احلاقای بدی پیدا کرده.همشم بخونه کار رو میاره بچمو میزنه فوحش های خیلی بدی جلوی دیگران به منو و بچم میده.شخصیتمو خورد میکنه هر چی هم باهاش صحبت میکنم.میگه رفتارمو تقیر میدم.یه روز خوبه فرداش همونه بخدا بریدم.همش جلوی دیگران میگه از تو و بچت متنفرم نمیدونم بزارم برم بچمو چیکار کنم.به پدرش وابسته هست بمونم و تحمل کنم.خودم دارم داغون میشم.افسردگی گرفتم.همه چی برام بی معنی شده
مشاور (علی محمد صالحی)
سلام و عرض ادب.
نکته اول اینه که، هیچ فردی بی عیب و نقص نیست، هر کدوم از ما در کنار خوبیهایی که داریم، قطعا نقص هایی هم در وجودمون هست، و هیچ کدوم مستثنی نیستیم، شوهرت هم به همین صورته، یعنی درسته که تو بخاطر بد دهن بودن، فحش دادن یا ویژگیهای دیگش ناراحت میشی، ولی حتما او هم ویژگیها و نکات مثبتی هم داره، همین طور که خود تو هم، در کنار صفات مثبت زیادی که داری، برخی ویژگیهای منفی هم داری که شوهرت بخاطر اون ویژگیهای منفی اذیت میشه، با هر کی دیگه هم که ازدواج میکردی، حتما بعضی چیزهایی داشت که باعث ناراحتی تو میشد، و این جزء طبیعت زندگی مشترک بین دو جنس مخالفه.
اما راجع به اخلاقای بد همسرت که اشاره کردی، کاری که در این زمینه میتونی انجام بدی اینه که مثل تمام مشکلات زندگی، نیم نگاهی به علت این رفتارها بندازی، به طور معمول سبک زندگی نامناسب و الگوگیری غلط، باعث بروز خشونت رفتاری میشه. اگر همسرت در کودکی یاد گرفته فریاد بزنه یا اگر بخاطر مشکلات، زودرنج شده، میبایست در مقابلش انعطاف بیشتری بخرج بدی. و برای برخورد با یک شوهر عصبانی نباید فراموش کنی که درجه صبر و تحمل خودت رو بالا ببری. در هر صورت طرف مقابل شما، آستانه تحمل پایینی دارد، پس اگر تو هم مثل اون باشی، انفجار تو خونه شما حتمیه. بهتره مطمئن بشی که مقصر خودت نیستی، شاید لجبازی، نحوه حرف زدن و یا رفتارهای خودت، او را عصبی میکنه. شاید تغییر در برخی رفتارهای خودت، کمک کنه تا اون هم آروم بشه. نکته دیگه اینکه یادت باشه روزی سه وعده؛ صبح، ظهر و شب قرص صبر بخوری! برای اینکه آروم باشی و در برنامه هات موفق باشی، به نکات مثبت او فکر کن. به زمان هایی که فحش نمیده و کارهایی که برات انجام میده فکر کن. از خداوند کمک بگیر و به این ترتیب، با صبر و مقاومت خود، آرام آرام او را تغییر بده. نکته دیگه اینکه مواظب باش موقعیت «بگو مگو» در خونه ایجاد نکنی. شاید اگر سکوت کنی او هم بعد از چند فریاد، شرمنده شود! در اینصورت بازی به نفع تموم میشه.
چند نکته دیگه برای آرام کردن شوهر عصبانی:
1 - اگر دیدید عصبانی است، او را تنها بگذارید. اگر فکر می کنید که مسئله خاصی باعث عصبانیت همسرتان می شود، از طرح آن موضوعات اجتناب کنید.
2 – عصبانیت، موجب آسیب های فیزیکی و عاطفی میشه. با شوهرتان لجبازی نکنید. در عوض سعی کنید راه هایی برای درک و حمایت او بیابید.
3 - شما باید درون خودتان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید. باید به این فکر کنید که چرا همسرتان عصبانیت خود را بر سر شما خالی کرد. غر نزنید، زیرا نتیجه ای جز انفجار عصبانیت و بدتر شدن شرایط ندارد.
4 - طوری رفتار کنید که همسرتان با شما احساس راحتی کند. شما می توانید انفجار خشم همسرتان را با برقراری ارتباطی درست با وی، خنثی کنید. گفت و گو با همسرتان، به هیچ وجه او را ناراحت نخواهد کرد.
5 - شوهرتان را درک کنید. درک شما از او، طغیان خشمش را کمتر می کند. در ضمن شنونده خوبی باشید.
6 - اگر متوجه شده اید که شوهرتان بیش از اندازه عصبانی می شود، می توانید از یک متخصص کمک بگیرید. از او بخواهید که خود را متعهد به انجام برنامه های مدیریت خشم نماید.
همچنین راجع به اینکه گفتی «هر چی هم باهاش صحبت میکنم. میگه رفتارمو تغییر میدم یه روز خوبه فرداش همونه»، این نشون میده که صحبتهایی که باهاش میکنی بی تاثیر نیست و حداقل برای یک روز هم که شده همسرت تغییر میکنه و بقول خودت یک روز خوبه، نکته دیگه ای که هست اینه که همسرت این ویژگی مثبت رو داره که به حرفهای تو گوش میده، برخلاف برخی مردها که حتی حاضر نیستند یک کلمه به صحبتهای همسرشون گوش بدن، بنابراین اگه صحبتهایی که با همسرت میکنی از جهت کیفیت بهتر بشه و چند نکته دیگه هم رعایت کنی احتمال داره صحبتهات تاثیر بیشتری داشته باشه. به این منظور من نکاتی رو در این زمینه بیان میکنم. نکته اول اینکه حتما در ابتدا چندتا از ویژگیهای همسرت رو بهش بگو.
نکته دوم اینکه، گفتگوی شما در یک فضای صمیمی و مناسب باشه و اصلا لحن سخن تو به گونه ای نباشه که بخوای اونو محکوم کنی یا به شخصیتش حمله کنی، و الا همون اول گفتگو، همسرت عکس العمل منفی نشون میده. مثلا بهش نگو: تو خیلی اخلاقای بدی داری، یا نگو: تو پدر بدی هستی که بچه رو میزنی یا...، بجای این جملات بهش بگو: وقتی جلوی دیگران به من چیزی میگی، خیلی احساس تنهایی و دلشکستگی میکنم . یا بگو: وقتی کارت رو میاری تو خونه من احساس میکنم که توجه کافی از تو دریافت نمیکنم. منظورم اینه که نوک پیکان انتقادت به سمت همسرت نباشه، بلکه به سمت خودت باشه، بگو من احساس تنهایی میکنم. یا من احساس دلشکستگی میکنم. و...
نکته سوم، اینکه از تکنیک همدلی استفاده کن. همدلی یعنی اینکه کاری کنی همسرت احساس تو رو درک کنه و متوجه بشه که چه احساسی داری، مثلا بهش بگو: وقتی جلوی جمع به من چیزی میگی خیلی احساس تنهایی و دلشکستگی میکنم، تو خودت رو بذار جای من و تصور کن جای من هستی، اگه کسی تو جمع بهت چیزی بگه چه احساسی پیدا میکنی؟ معلومه، احساس خیلی بدیه، من هم دقیقا همون احساس رو پیدا میکنم. پس این درست نیست که بخوای بزاری بری، چون هرجایی دیگه هم که بری آسمون به همین رنگه، و علاوه بر اینکه خودت ممکنه آسیب بیشتری ببینی، فرزندت هم دچار فشار روحی زیادی خواهد شد و صدمه خواهد دید. بنابراین بهتره بمونی و سعی کنی شرایط رو بهتر کنی و خیلی آروم آروم و میلیمتری رفتارهای نامناسب همسرت رو تغییر بدی، و در کنار این مسئله، برای اینکه خودت هم احساس افسردگی و ناراحتی نکنی سرگرمیها و برنامه هایی برای خودت داشته باش. مثالا یکی از برنامه هایی که برای خانمها خیلی تاثیر مثبتی داره دورهمی زنونه است. که هفته ای یک روز، با چندتا از دوستات در یک زمان مشخص دور هم جمع بشید و گفتگو کنید. دورهمی زنونه، برای خانمها مثل داروی ضد افسردگیه و باعث نشاط و شادی اونها میشه. یا برنامه های دیگه مثل کلاسهای هنری یا ورزشی ... .
موفق و صبور و سربلند باشی.
نکته اول اینه که، هیچ فردی بی عیب و نقص نیست، هر کدوم از ما در کنار خوبیهایی که داریم، قطعا نقص هایی هم در وجودمون هست، و هیچ کدوم مستثنی نیستیم، شوهرت هم به همین صورته، یعنی درسته که تو بخاطر بد دهن بودن، فحش دادن یا ویژگیهای دیگش ناراحت میشی، ولی حتما او هم ویژگیها و نکات مثبتی هم داره، همین طور که خود تو هم، در کنار صفات مثبت زیادی که داری، برخی ویژگیهای منفی هم داری که شوهرت بخاطر اون ویژگیهای منفی اذیت میشه، با هر کی دیگه هم که ازدواج میکردی، حتما بعضی چیزهایی داشت که باعث ناراحتی تو میشد، و این جزء طبیعت زندگی مشترک بین دو جنس مخالفه.
اما راجع به اخلاقای بد همسرت که اشاره کردی، کاری که در این زمینه میتونی انجام بدی اینه که مثل تمام مشکلات زندگی، نیم نگاهی به علت این رفتارها بندازی، به طور معمول سبک زندگی نامناسب و الگوگیری غلط، باعث بروز خشونت رفتاری میشه. اگر همسرت در کودکی یاد گرفته فریاد بزنه یا اگر بخاطر مشکلات، زودرنج شده، میبایست در مقابلش انعطاف بیشتری بخرج بدی. و برای برخورد با یک شوهر عصبانی نباید فراموش کنی که درجه صبر و تحمل خودت رو بالا ببری. در هر صورت طرف مقابل شما، آستانه تحمل پایینی دارد، پس اگر تو هم مثل اون باشی، انفجار تو خونه شما حتمیه. بهتره مطمئن بشی که مقصر خودت نیستی، شاید لجبازی، نحوه حرف زدن و یا رفتارهای خودت، او را عصبی میکنه. شاید تغییر در برخی رفتارهای خودت، کمک کنه تا اون هم آروم بشه. نکته دیگه اینکه یادت باشه روزی سه وعده؛ صبح، ظهر و شب قرص صبر بخوری! برای اینکه آروم باشی و در برنامه هات موفق باشی، به نکات مثبت او فکر کن. به زمان هایی که فحش نمیده و کارهایی که برات انجام میده فکر کن. از خداوند کمک بگیر و به این ترتیب، با صبر و مقاومت خود، آرام آرام او را تغییر بده. نکته دیگه اینکه مواظب باش موقعیت «بگو مگو» در خونه ایجاد نکنی. شاید اگر سکوت کنی او هم بعد از چند فریاد، شرمنده شود! در اینصورت بازی به نفع تموم میشه.
چند نکته دیگه برای آرام کردن شوهر عصبانی:
1 - اگر دیدید عصبانی است، او را تنها بگذارید. اگر فکر می کنید که مسئله خاصی باعث عصبانیت همسرتان می شود، از طرح آن موضوعات اجتناب کنید.
2 – عصبانیت، موجب آسیب های فیزیکی و عاطفی میشه. با شوهرتان لجبازی نکنید. در عوض سعی کنید راه هایی برای درک و حمایت او بیابید.
3 - شما باید درون خودتان را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید. باید به این فکر کنید که چرا همسرتان عصبانیت خود را بر سر شما خالی کرد. غر نزنید، زیرا نتیجه ای جز انفجار عصبانیت و بدتر شدن شرایط ندارد.
4 - طوری رفتار کنید که همسرتان با شما احساس راحتی کند. شما می توانید انفجار خشم همسرتان را با برقراری ارتباطی درست با وی، خنثی کنید. گفت و گو با همسرتان، به هیچ وجه او را ناراحت نخواهد کرد.
5 - شوهرتان را درک کنید. درک شما از او، طغیان خشمش را کمتر می کند. در ضمن شنونده خوبی باشید.
6 - اگر متوجه شده اید که شوهرتان بیش از اندازه عصبانی می شود، می توانید از یک متخصص کمک بگیرید. از او بخواهید که خود را متعهد به انجام برنامه های مدیریت خشم نماید.
همچنین راجع به اینکه گفتی «هر چی هم باهاش صحبت میکنم. میگه رفتارمو تغییر میدم یه روز خوبه فرداش همونه»، این نشون میده که صحبتهایی که باهاش میکنی بی تاثیر نیست و حداقل برای یک روز هم که شده همسرت تغییر میکنه و بقول خودت یک روز خوبه، نکته دیگه ای که هست اینه که همسرت این ویژگی مثبت رو داره که به حرفهای تو گوش میده، برخلاف برخی مردها که حتی حاضر نیستند یک کلمه به صحبتهای همسرشون گوش بدن، بنابراین اگه صحبتهایی که با همسرت میکنی از جهت کیفیت بهتر بشه و چند نکته دیگه هم رعایت کنی احتمال داره صحبتهات تاثیر بیشتری داشته باشه. به این منظور من نکاتی رو در این زمینه بیان میکنم. نکته اول اینکه حتما در ابتدا چندتا از ویژگیهای همسرت رو بهش بگو.
نکته دوم اینکه، گفتگوی شما در یک فضای صمیمی و مناسب باشه و اصلا لحن سخن تو به گونه ای نباشه که بخوای اونو محکوم کنی یا به شخصیتش حمله کنی، و الا همون اول گفتگو، همسرت عکس العمل منفی نشون میده. مثلا بهش نگو: تو خیلی اخلاقای بدی داری، یا نگو: تو پدر بدی هستی که بچه رو میزنی یا...، بجای این جملات بهش بگو: وقتی جلوی دیگران به من چیزی میگی، خیلی احساس تنهایی و دلشکستگی میکنم . یا بگو: وقتی کارت رو میاری تو خونه من احساس میکنم که توجه کافی از تو دریافت نمیکنم. منظورم اینه که نوک پیکان انتقادت به سمت همسرت نباشه، بلکه به سمت خودت باشه، بگو من احساس تنهایی میکنم. یا من احساس دلشکستگی میکنم. و...
نکته سوم، اینکه از تکنیک همدلی استفاده کن. همدلی یعنی اینکه کاری کنی همسرت احساس تو رو درک کنه و متوجه بشه که چه احساسی داری، مثلا بهش بگو: وقتی جلوی جمع به من چیزی میگی خیلی احساس تنهایی و دلشکستگی میکنم، تو خودت رو بذار جای من و تصور کن جای من هستی، اگه کسی تو جمع بهت چیزی بگه چه احساسی پیدا میکنی؟ معلومه، احساس خیلی بدیه، من هم دقیقا همون احساس رو پیدا میکنم. پس این درست نیست که بخوای بزاری بری، چون هرجایی دیگه هم که بری آسمون به همین رنگه، و علاوه بر اینکه خودت ممکنه آسیب بیشتری ببینی، فرزندت هم دچار فشار روحی زیادی خواهد شد و صدمه خواهد دید. بنابراین بهتره بمونی و سعی کنی شرایط رو بهتر کنی و خیلی آروم آروم و میلیمتری رفتارهای نامناسب همسرت رو تغییر بدی، و در کنار این مسئله، برای اینکه خودت هم احساس افسردگی و ناراحتی نکنی سرگرمیها و برنامه هایی برای خودت داشته باش. مثالا یکی از برنامه هایی که برای خانمها خیلی تاثیر مثبتی داره دورهمی زنونه است. که هفته ای یک روز، با چندتا از دوستات در یک زمان مشخص دور هم جمع بشید و گفتگو کنید. دورهمی زنونه، برای خانمها مثل داروی ضد افسردگیه و باعث نشاط و شادی اونها میشه. یا برنامه های دیگه مثل کلاسهای هنری یا ورزشی ... .
موفق و صبور و سربلند باشی.
بیشتر بخوانید:
مشاوره مرتبط
تازه های مشاوره
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}